Dialdehydy i diketony

     Dialdehydy, jak sama nazwa wskazuje, zawierają w cząsteczkach dwie grupy aldehydowe --CHO, a diketony dwie grupy ketonowe. Najprostrzym przykładem dialdehydu jest glioksal, którego cząsteczki składają się z dwóch grup aldehydowych połączonych pojedynczym wiązaniem. Powstaje on przez ostrożne utlenianie diolu etylenowego, zwanego zwyczajowo glikolem (najprostszego alkoholu diwodorotlenowego)

     W temperaturze pokojowej glikosal jest cieczą barwy żółtej i podobnie jak aldehydy łatwo ulega polimeryzacji i utlenieniu.
     Ogólnie biorąc, związki dikarbonylowe dzieli się na związki a-dikarbonylowe, b-dikarbonylowe (grupy funkcyjne są tu przedzielone jedną grupą metylenową), g-dikarbonylowe itd. Przykładem związku a-dikarbonylawego, oprócz glikosalu, jest również najprostszy diketon zwany b i acetylem. Cząsteczka biacetylu, jak wynika z nazwy, jest połączeniem dwóch grup acetylowych (CH3--CO--)

     Biacetyl jest żółtą cieczą, w niewielkich ilościach występuje w niektórych olejkach eterycznych (np. w olejku goździkowym) oraz w maśle, któremu nadaje aromat.
     Związki dikarbonylowe dają wszystkie reakcje charakterystyczne dla aldehydów i ketonów. Na przykład cząsteczka biacetylu reaguje z dwioma cząsteczkami hydroksyloaminy tworząc dioksym biacetylu

     Związek ten, zwany dimetyloglioksymem, znalazł zastosowanie w chemii analitycznej, ponieważ z metalami tworzy trwałe połączenia kompleksowe. Z jonami niklu tworzy on różowy nierozpuszczalny osad jest więc wykorzystywany do jakościowej i ilośćiowej analizy tego metalu.      Najprostszym przedstawicielem b-ditetonów jest acetyloaceton tworzący się podczas kondensacji octanu etylu z acetonem, w środowisku zasadowym

     Diketony są to na ogól trwałe, dające się destylować ciecze, rozpuszczalne w zasadach z powodu tworzenia się odmiany enotowej.