Celuloza
Celuloza. zwana również błonnikiem, jest najbardziej rozpowszechnionym w przyrodzie polisacharydem o charakterze budulcowym. Jest ona głównym składnikiem ścianek komórek roślinnych (cellula po łacinie - komórka). Występuje w drzewach. bawełnie, trawach, słomie. Bawełna jest prawie częstą celulozą 87-92% celulozy. Drewno zawiera około 50% celulozy. Dużo celulozy zawierają również len, konopie, juta. Celulozie w roślinach towarzyszy zawsze jeszcze kilka pokrewnych jej związków, między innymi tzw. hemiceluloza i lignina. Tworzą one wszystkie razem szkielet tkanek roslinnych.
Celuloza ma postać białych przeświecających, elastycznych włókienek, bez smaku i zapachu, nierozpuszczalnych w wodzie. Podobnie jak skrobia, celuloza posiada wzór ogólny (C6H10O5)n. Podczas dłuższego gotowania celulozy z kwasem siarkowym przebiega proces jej hydrolitycznego rozkładu. Jako produkt pośredni hydrolizy celulozy można wyodrębnić celobiozę, a produktem końcowym jest b-D-glukoza. Proces hydrolizy zwany jest również scukrzeniem celulozy.
Budowę chemiczną celulozy stanowią liniowe cząsteczki łańcuchowe, w których jednostką powtarzającą się są reszty b-D-glukozy połączone z sobą wiązaniami glikozydowymi w położeniu 1,4.
